Η δημιουργία ουλής αποτελεί μια φυσιολογική διαδικασία του οργανισμού, όταν υπάρχει τομή του δέρματος και κανένας δεν μπορεί να εξαλείψει αυτήν τη φυσιολογική διεργασία. Παρόλα αυτά αυτό που μπορεί ο πλαστικός χειρουργός να κάνει είναι:

• να βελτιώσει την εικόνα μιας ουλής,
• να μεταφέρει την ουλή σε σημεία που δεν φαίνεται,
• να την κάνει να μιμείται φυσιολογικές πτυχές του σώματος και του προσώπου. 

Τα ανωτέρω είναι βεβαίως εφικτά τις περισσότερες φορές αλλά όχι πάντοτε. Βασικό είναι ο πλαστικός χειρουργός να έχει μια εικόνα της ουλής ή των ουλών και κατόπιν με βάση την πείρα του να αποφασίσει ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης. Δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν όλες οι ουλές με τον ίδιο τρόπο και πάντοτε με το ίδιο καλό αποτέλεσμα. Επίσης σε συζήτηση με το ενδιαφερόμενο άτομο θα πρέπει να γίνει κατανοητό σε ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει αυτή η βελτίωση και με ποια μέθοδο. 

Είδη ουλών

Οι ουλές συνήθως είναι αποτέλεσμα κάποιου ατυχήματος. Υπάρχουν όμως και ουλές που οφείλονται σε επεμβάσεις που έχουν γίνει στο παρελθόν ή ακόμα και σε μολύνσεις. Τέλος ειδική κατηγορία αποτελούν οι ουλές από ακμή. Όποιος και να είναι ο λόγος που δημιουργήθηκε μια ουλή, εκτός από την αισθητική πλευρά του θέματος, υπάρχει και η ψυχολογική, καθώς η ουλή μπορεί να αποτελεί μια ανάμνηση από ένα δυσάρεστο γεγονός και πολλές φορές μπορεί κάποιος να θέλει να την αφαιρέσει για να αφαιρέσει έτσι και την ανάμνηση αυτού του δυσάρεστου γεγονότος. 

Τρόποι βελτίωσης των ουλών

• Χειρουργική αφαίρεση 

Όταν μια ουλή είναι αποτέλεσμα μιας κακής επούλωσης μετά από μια χειρουργική επέμβαση, τότε ο πλαστικός χειρουργός μπορεί να την αφαιρέσει και να την ξαναράψει με καλύτερο τρόπο. Αυτό θα καταλήξει σε μια άλλη ουλή, η οποία όμως θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Σημαντικό ρόλο θα παίξει βέβαια και ο παράγοντας της  ιδιοσυγκρασίας το ατόμου, καθώς κάθε άνθρωπος κάνει διαφορετική επούλωση κι επομένως  δεν κάνουν όλοι τις ίδιες ουλές. Ακόμα και ο ίδιος άνθρωπος, σε διαφορετικές περιόδους (και κατάσταση υγείας) της ζωής του μπορεί να έχει διαφορετική ικανότητα επούλωσης. Άρα ο βαθμός βελτίωσης θα εξαρτηθεί και από την επουλωτική ικανότητα (healing process) του ατόμου τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του. Το ποια είναι αυτή η επουλωτική ικανότητα θα πρέπει κανείς να το δει από προϋπάρχουσες ουλές ή και από την περιγραφή του τρόπου με τον οποίο έγινε η αρχική ουλή, καθώς και από τη γενική κατάσταση της υγείας του.

• Λείανση με Laser 

Το laser είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια του πλαστικού χειρουργού. Δεν μπορεί να κάνει τα πάντα, μπορεί όμως σε κάποιες περιπτώσεις να βελτιώσει κάποιες ουλές. Χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις  που μια ουλή έχει ανώμαλη επιφάνεια και η χρήση του αποσκοπεί  στο να γίνει λείανσή  της. Η λείανση αυτή κάνει την ουλή να φαίνεται λιγότερο, ιδίως σε πλάγιο φωτισμό, που συνήθως οι δύσμορφες ουλές φαίνονται πιο έντονα λόγω των σκιάσεων.

• Γέμισμα της ουλής με υαλουρονικό ή με λίπος 

Το γέμισμα της ουλής είναι ένας τρόπος αντιμετωπίσεις των ατροφικών ουλών ή των ουλών εκείνων που παρουσιάζουν εμβαθύνσεις. Αποσκοπεί στο να τη γεμίσει και να έρθει αυτή σε ύψος όσο και το επίπεδο του υπόλοιπου δέρματος. Κατά τον τρόπο αυτό επίσης αποφεύγονται  οι σκιές σε πλάγιο φωτισμό, που κάνουν την ουλή να φαίνεται πιο έντονα. Το υαλουρονικό δεν έχει μόνιμο αποτέλεσμα, αλλά είναι μια εύκολη και γρήγορη διαδικασία, σε αντίθεση με το λίπος που είναι λίγο μεγαλύτερη διαδικασία αλλά έχει μόνιμο αποτέλεσμα. 

• Έγχυση κορτιζόνης 

Η κορτιζόνη μειώνει τις υπερβολικές αντιδράσεις του οργανισμού. Όταν πρόκειται για μια υπερτροφική ουλή αυτή οφείλεται στο ότι υπάρχει υπερβολική ανάπτυξη ουλώδους ιστού. Στις περιπτώσεις αυτές, η κορτιζόνη μπορεί να μειώσει αυτή την παραγωγή ουλώδους ιστού κι επομένως να κάνει την ουλή να φαίνεται καλύτερη. 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΡΙΚΝΩΤΙΚΩΝ ΟΥΛΩΝ

Υπάρχουν ουλές που λόγω της θέσης τους ή του μεγέθους τους, δημιουργούν λειτουργικά προβλήματα. Αυτές οι ουλές ονομάζονται ρικνωτικές ουλές. Το πρόβλημα μπορεί να επέλθει ακόμα και μετά από κάποιο καιρό καθώς η κάθε ουλή στο πέρασμα του χρόνου έχει την τάση να ρικνώνεται, δηλαδή να κάνει συρρίκνωση και να μειώνεται  σε μήκος.  Όταν αυτή βρίσκεται σε κάποια περιοχή που έχει μια έντονη λειτουργικότητα, τότε η συρρίκνωση αυτή μπορεί να μειώσει τη δυνατότητα κίνησης. Για παράδειγμα ουλές που βρίσκονται στη μασχάλη μπορεί να μειώσουν την ικανότητα να ανεβάσει κανείς το χέρι του ψηλά. Επίσης κάτι αντίστοιχο συμβαίνει σε ουλές που βρίσκονται στην περιοχή του τραχήλου, οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα σε κάποιον όταν στρίβει το κεφάλι. Στις περιπτώσεις αυτές ο πλαστικός χειρουργός συνήθως ακολουθεί κάποιες τεχνικές, που αποσκοπούν στο να διακόψουν την συνέχεια της ουλής. Κατά τον τρόπο αυτό γίνεται προσπάθεια στην πορεία της ουλής να παρεμβάλλεται φυσιολογικό δέρμα έτσι ώστε να υπάρχει περισσότερη ελαστικότητα. Χαρακτηριστική τεχνική σε αυτό είναι η «τεχνική Ζ», όπου ο πλαστικός χειρουργός αλλάζει την πορεία της ουλής και η συρρίκνωση της ουλής δεν γίνεται μόνο σε έναν άξονα. 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΧΗΛΟΕΙΔΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΡΟΦΙΚΩΝ ΟΥΛΩΝ

Τα χηλοειδή και οι υπερτροφικές ουλές είναι υπερβολικά έντονες ουλές, οι οποίες με το πέρασμα του χρόνου έχουν την τάση να αυξάνονται σε ένταση. Οι υπερτροφικές ουλές μένουν στα όρια της αρχικής βλάβης ενώ τα χηλοειδή με το πέρασμα του χρόνου αρχίζουν να επεκτείνονται και σε υγιή ιστό που βρίσκεται πέριξ αυτής. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι αναπτύσσονται προς όλες τις κατευθύνσεις, προς πλάτος και ύψος. Άλλο χαρακτηριστικό ων ουλών αυτών είναι ότι παραμένουν σε ενεργό φάση, δηλαδή κόκκινες, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δηλαδή, ενώ μια κανονική ουλή συνήθως σταθεροποιείται και χάνει το κόκκινο χρώμα της μετά από 6-8 μήνες, τα χηλοειδή μπορεί να κρατήσουν και 4 χρόνια σε ενεργό φάση. Κατά την διάρκεια της ενεργούς φάσης συνεχίζουν να αναπτύσσονται. 

 Η δημιουργία   χηλοειδούς δεν οφείλεται σε κάποια κακή αντιμετώπιση του αρχικού τραύματος  αλλά σε ενδογενή τάση του οργανισμού. Η τάση του οργανισμού διαφέρει πολύ από άτομο σε άτομο αλλά και στο ίδιο άτομο διαφέρει από περιοχή του σώματος σε άλλη περιοχή. Για παράδειγμα η περιοχή του στέρνου έχει έντονη τάση δημιουργίας χηλοειδών ενώ η περιοχή των βλεφάρων σχεδόν ποτέ δεν κάνει κάτι τέτοιο. Επίσης, η τάση δημιουργίας χηλοειδών διαφέρει ανάλογα με την ηλικία. Πολύ νεαρές ηλικίες έχουν πολύ μεγαλύτερη τάση δημιουργίας χηλοειδών σε σχέση με τους ηλικιωμένους.

Τρόποι αντιμετώπισης χηλοειδών

Οι τρόποι αντιμετώπισης των χηλοειδών είναι πολλοί κι χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση. Οι τρόποι αυτοί είναι: 

Έγχυση κορτιζόνης. Γίνεται έγχυση κορτιζόνης μέσα στην ουλή, η οποία είναι τοπικής δράσης. Η έγχυση αυτή γίνετε περίπου 1 φορά το μήνα. Δεν δημιουργεί γενικότερα προβλήματα στον οργανισμό γιατί δρα μόνο τοπικά. 

Άσκηση πίεσης. Η πίεση στα σημεία του σώματος, που μπορεί να πιεστούν, έχει αποδειχθεί ότι καταστέλλει την τάση δημιουργίας χηλοειδών και υπερτροφικών ουλών. Η πίεση αυτή γίνεται με κάποιο ελαστικό επίθεμα, περίπου σαν κορσές. 

Τοποθέτηση επιθεμάτων σιλικόνης ή και  gel σιλικόνης. Σε κάποιες μελέτες φαίνεται ότι μάλλον και αυτός ο τρόπος σε κάποιες ουλές μπορεί να βοηθά. 

Ενδοβλαβική αφαίρεση του χηλοειδούς. Με αυτήν τη μέθοδο γίνεται αφαίρεση τμήματος της ουλής  εντός της βλάβης και όχι στον υγιή ιστό. Εάν η αφαίρεση γίνει στον υγιή ιστό τότε θα έχουμε ως κατάληξη τη δημιουργία του ίδιου ή και χειρότερου χηλοειδούς. Η ενδοβλαβική αφαίρεση πρέπει απαραιτήτως να ακολουθηθεί από κάποια από τις ανωτέρω αναφερόμενες διαδικασίες όπως η έγχυση κορτιζόνης ή η άσκηση πίεσης. 

Γενικά στην αντιμετώπιση των χηλοειδών δεν πρέπει να περιμένουμε την απόλυτη εξαφάνισή τους, αλλά μια βελτίωση, που σε πολλές περιπτώσεις είναι εφικτή. Υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν «υπακούουν» σε καμία θεραπεία.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΥΛΩΝ ΑΠΟ ΑΚΜΗ

Οι ουλές από ακμή οφείλονται συνήθως σε κυστική ακμή, που εμφανίζεται στην εφηβεία. Όταν αυτή δημιουργηθεί, τότε συνήθως αφήνει σημάδια στο πρόσωπο, κυρίως στις παρειές και στο μέτωπο. Κάποιες φορές μπορεί να δημιουργούνται σημάδια και στην πλάτη. Το πρόσωπο, ιδιαίτερα στον έφηβο, είναι μια περιοχή που τον επηρεάζει ψυχολογικά, όσον αφορά στην εμφάνισή του. Για το λόγο αυτό, η αντιμετώπιση των ουλών είναι πολύ σημαντική. 

Στην Ιατρική ο σημαντικότερος παράγοντας διόρθωσης είναι η πρόληψη. Στην περίπτωση των ουλών της ακμής, επειδή η διόρθωσή τους είναι πολύ δύσκολη, η πρόληψη λαμβάνει ακόμα μεγαλύτερο «ρόλο ευθύνης». Όταν η ακμή είναι στην ενεργή φάση της, θα πρέπει εγκαίρως και χωρίς τον εφησυχασμό «όλοι οι έφηβοι έχουν ακμής και θα περάσει», να δοθεί προτεραιότητα στην θεραπεία της. Όταν η ενεργός φάση της ακμής παρέλθει, τότε οι ουλές θα παραμένουν και θα αρχίσει ο δύσκολος δρόμος της διόρθωσης των ουλών αυτών. Η διόρθωση αυτή δεν είναι εύκολη και μπορεί κανείς να ευελπιστεί για τη βελτίωση των ουλών αυτών αλλά όχι για την πλήρη εξαφάνισή τους. 

Μέθοδοι βελτίωσης ουλών ακμής

Οι μέθοδοι αντιμετώπισης των ουλών της ακμής εφαρμόζονται ανάλογα με το είδος και το μέγεθος της βλάβης, που ο πλαστικός χειρουργός καλείται να αντιμετωπίσει:

Λείανση των ουλών

Όταν ο πλαστικός χειρουργός εφαρμόζει κάποια μέθοδο για λείανση των ουλών, στοχεύει στην αφαίρεση των επιφανειακών στοιβάδων του δέρματος. Βασικός κανόνας σε όλα τα είδη αφαίρεσης των επιφανειακών στοιβάδων του δέρματος είναι ότι όσο πιο βαθιά γίνεται, τόσο καλύτερο αποτέλεσμα έχει, αλλά τόσο μεγαλώνει και ο χρόνος αποθεραπείας, ο οποίος στην περίπτωση των ουλών της ακμής είναι συνήθως μία με δυο εβδομάδες. Η λείανση μπορεί να γίνει με:

Χημικά peeling. Γίνεται εφαρμογή ειδικής χημικής ουσίας, με συγκεκριμένη πυκνότητα, αποσκοπώντας στην αναγέννηση δέρματος καλύτερης ποιότητας, μετά την απόπτωση της επιφανειακής στοιβάδας του δέρματος.

Δερμοαπόξεση (dermabrasion). Με μηχανικό τρόπο γίνεται απολέπιση της επιφανειακής στοιβάδας του δέρματος, έτσι ώστε να επέλθει εξομάλυνση της ανομοιομορφίας. 

LASER. Στις περιπτώσεις των ουλών της ακμής, συνήθως χρησιμοποιούνται δυο είδη laser, α/διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και β/Erbium. Αυτά αποσκοπούν στο να κάνουν εξάχνωση των επιφανειακών στοιβάδων του δέρματος και επομένως λείανση αυτού. 

Διέγερση κολλαγόνου

Με τη χρήση μιας ειδική κατηγορία Fractional LASER, με βάση τη θερμική διέγερση που επιτυγχάνουν, στοχεύουμε στην αναπαραγωγή κολλαγόνου του οργανισμού στην περιοχή που εμφανίζεται το πρόβλημα των ουλών.

Γέμισμα ουλών ακμής

Το γέμισμα του πυθμένα της ουλής με κατάλληλο filler, που συνήθως είναι το υαλουρονικό, είναι μια ακόμη μέθοδος βελτίωσής της. Είναι μια μέθοδος που απευθύνεται στις περιπτώσεις εκείνες που ο πλαστικός χειρουργός έχει να αντιμετωπίσει ατροφικές ουλές. Στόχος είναι το γέμισμα να «ανασηκώσει» τον πυθμένα της ουλής και να φέρει την ουλή στην ίδια επιφάνεια με το υπόλοιπο δέρμα. 

Πολλές φορές ο συνδυασμός μεθόδων μπορεί να είναι απαραίτητος, προκειμένου να επιτευχθεί ο τελικός στόχος, που είναι η καλύτερη δυνατή βελτίωση της ουλής. Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, πριν την εφαρμογή οποιασδήποτε μεθόδου,  χρειάζεται ιδιαίτερη μελέτη από τον πλαστικό χειρουργό, ο οποίος πρέπει να έχει επαρκή εμπειρία για να διαγνώσει τα ακριβή αίτια του προβλήματος και να επιλέξει ποια είναι η καλύτερη θεραπευτική, προσωποποιημένη προσέγγιση, με μία μέθοδο ή με συνδυασμό μεθόδων, προκειμένου να επιτευχθεί το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει κάποια βελτίωση σε αυτό το πρόβλημα που είναι αρκετά δύσκολο και ταυτόχρονα τόσο σημαντικό στον ψυχισμό των ατόμων που υποφέρουν από αυτό.